SHIBA
Rasa została wyróżniona swoją własną stroną internetową – “Projekt Shiba” to kompendium wiedzy na temat tego szpica.
Kliknij TUTAJ, aby przenieść się na stronę.
Lista hodowli znajduje się na dole strony
Rasa: Shiba [jap. 柴犬] – nazwa Shiba-Inu jest wyrażeniem używanym w dialekcie prefektury Nagano [長野市] oznaczającym “Małego Psa z Zarośli”
Sekcja: szpice azjatyckie i rasy pokrewne
Pochodzenie: Japonia
Użytkowość: niegdyś przede wszystkim pies do polowania na ptactwo oraz małą zwierzynę, teraz do towarzystwa
Wzorzec rasy FCI: TUTAJ
Wymiary:
Wysokość:
PSY 38 cm – 41 cm
SUKI 35 cm – 38 cm
Masa: 7 – 11 kg
Wygląd
Shiba Inu to pies małej wielkości, o harmonijnej budowie ciała, dobrym kośćcu i dobrze rozwiniętych mięśniach. Sylwetka psa wpisuje się w kształt prostokąta; stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 10:11. Psy mają szerokie czoło i wyraźnie zaznaczony stop, z delikatną bruzdą. Nos czarny o prostym grzbiecie. Kufa umiarkowanej grubości, zwężająca się. Wargi ściśle przylegające. Zęby mocne ustawione w zgryzie nożycowym. Policzki dobrze wykształcone. Oczy dość małe, trójkątne, o barwie ciemnobrązowej; zewnętrzne kąciki oczu skierowane ku górze. Uszy małe, trójkątne, nieco pochylone do przodu, pewnie stojące.
Urajiro, czyli białe znaczenia, to cecha rozpoznawcza Shiby i jest pożądane tak jak na zdjęciu obok dla umaszczenia czerwonego.
Dla umaszczenia black & tan wymagane są dodatkowe znaczenia nad oczami, co sprawia wrażenie 4 oczu, z japońskiego yotsume.
Umaszczenia: czerwone (aka), czarne podpalane (kuro), sezamowe (goma), czarne sezamowe (kuro goma), czerwone sezamowe (aka goma).
Czerwony jest najbardziej znanym umaszczeniem, następnie czarny podpalany, oraz sezamowy.
W umaszczeniu czarnym podpalanym najtrudniejsze do uzyskania są idealne znaczenia, bardzo ważna jest kolejność kolorów tj. czarny, podpalany (rudy) oraz biały (znaczenia). Często spotykane są czarne Shiby z przewagą białego nad rudym.
Sierść w kolorze białym (shiro) jest wadą i nie jest akceptowana przez wzorzec FCI. Takie szczenięta powinny być sprzedawane jako “pet” i nie mogą być psami hodowlanymi.
Inne umaszczenia, które są absolutnie nie akceptowane to pinto (łaciate), pręgowane oraz czerwono-głowe czarne podpalane (czasami określane jako tri-color, jak Owczarki niemieckie).
Czym są skarpety?
Skarpety to białe znaczenia na łapach. Dopuszczalna wysokość na łapach przednich sięga do łokci, na tylnych do kolan.
Niedopuszczalne są wyższe skarpety, białe znaczenia karku oraz na wierzchu kufy.
Kontrowersje wokół białej Shiby
Przytoczę słowa Pani Izabeli Przeczek, jednej z pierwszych hodowczyń psów Shiba w Polsce, hodowla „Z zakątka Izi”
Białe Shiby są tak samo rasowe jak czerwone, sezamowe i czarne podpalane. Zamieszanie wynika wyłącznie z tego iż wzorzec FCI nie przewiduje tego umaszczenia jako hodowlanego. W Anglii i USA są w pełni uznanym kolorem Shiby.
Skąd ta rozbieżność?
Rodzimymi rasami japońskimi zajmuje się NIPPO, które jest stowarzyszeniem partnerskim JAPAN KENNEL CLUBu, który jest członkiem FCI i to właśnie JKC podaje standard ras japońskich obowiązujący w FCI.
Opracowuje je na podstawie wzorca NIPPO, który jest JEDEN dla wszystkich 6 oficjalnych ras: Akita, Kai, Hokkaido, Kishu, Shikoku, Shiba. Wymienione są tam poszczególne rasy z istotnymi różnicami między nimi, ale umaszczenie jest podane dla tych ras wspólne. Brzmi to mniej więcej tak: „Psy japońskie występują w umaszczeniu białym, czerwonym, sezamowym, pręgowanym i czarnym podpalanym” i w tym miejscu powstaje luka do interpretacji.
Dlaczego u Shiby biała maść nie jest pożądana należałoby pytać u źródła. Możemy spekulować, że przyczyną jest słabsza pigmentacja skóry, ukryte urajiro czy nie idealna biel. Jednak nadal białe Shiby są zgodne ze wzorcem NIPPO i nie powinno się ich tak mocno dyskredytować, gdyż nie jest to w żaden sposób uzasadnione.
Jeśli hodowca chce z danej pary osiągnąć jakiś cel hodowlany to wiedza, że urodzą się białe nie może być powodem do rezygnacji z tych planów.
JKC nie ujął białego umaszczenia z powodów sobie znanych, natomiast USA i Anglia uznała wszystkie występujące w rasie maści.
Wzorzec NIPPO nie wymienia psów łaciatych, więc takie Shiby mają wadę dyskwalifikującą z hodowli. Nadal są w pełni rasowe, ponieważ ich pochodzenie jest udokumentowane.
Sezam sezamowi nie równy, czyli kilka słów o genotypach.
Nie zawsze jesteśmy w stanie określić genotyp wizualnie. Najlepszym sposobem jest analiza rodowodu psa lub badanie genetyczne. Jak już wiemy, wyróżniamy 3 odmiany sezamowego płaszcza; czerwony, czarny oraz po prostu sezamowy.
- Czerwony sezam – to czerwona Shiba, której włos pozostał ciemniejszy na całym ciele, nie wybarwił się do czerwonego [ENJO AKA Czech Jakobin], a genotyp takiego psa to np.: AysAys, Aysat , Aysaw
W pierwszych tygodniach życia, bardzo ciężko jest określić, które z ciemniejszych szczeniąt w miocie wybarwi się do czerwonego, a które będzie czerwonym sezamem. - Czarny sezam – genotyp takich Shib to awat i są to sezamowe Shiby niosące czarne podpalane umaszczenie. Zauważalnie osobniki, które są nosicielami białego umaszczenia, są jaśniejsze. Np. [Ryo Kurokiba No Miyajima] – nosiciel tego genu, umaszczenie jest nieco jaśniejsze, a urajiro bardziej wyraziste, lub [Saskatchewan Trail’s PARIS HILTON] – bez tego genu, umaszczenie jest ciemniejsze, a znaczenia skromniejsze.
Pewna teoria głosi, że ten kolor nie należy oryginalnie do rasy Shiba. Mówi się, że powstał w wyniku domieszki krwi Shikoku przed wieloma laty, dlatego też nie każdy hodowca decyduje się na ten kolor w swoim programie hodowlanym. - Sezam – bardzo rzadko spotykany, uważany za prawdziwy wzór sezamowego płaszcza u Shib, genotyp: awaw.
Na pierwszy rzut oka można powiedzieć, że to czarny sezam. Ciężko określić jak tak naprawdę wygląda i czym się różni, ponieważ na całym świecie zobaczyć można zaledwie kilka sztuk z przebadanym genotypem. Jeden z nich to Gumi Go Shinjukawa z włoskiej hodowli Shinjukawa.
Brudny czerwony, czyli kilka słów o sashige
Dosyć powszechnie znane jest umaszczenie czerwone z czarnym nalotem na grzbiecie. Nazywane “sashige” czyli brudny czerwony. Przed laty, zanim poznaliśmy jak działa ‘sezam’, psy z czarnym nalotem mylone bywały właśnie z czerwonym sezamem.
Różnica polega na tym, że Shiba sashige ma nalot jedynie na grzbiecie, a głowa nadal pozostaje czysto czerwona. Czerwony sezam to czerwony włos od nasady z czarnymi końcówkami na całym ciele, w tym na głowie.
Nie do końca poznano jeszcze jak dziedziczy się ów czarny nalot.
Był czas w historii rasy, kiedy Japończycy chcieli wykluczyć z hodowli te “brudne” psy. Niestety po jakimś czasie Shiby zaczynały się stawać coraz jaśniejsze, dlatego sashige przywrócono z powrotem do hodowli.
O wybarwianiu się szczeniąt możesz przeczytać tutaj: Shiba wiele ma kolorów
Historia rasy
Słowo inu (犬) to z japońskiego pies. Znaczenie prefiksu shiba (柴) jest mniej jasne – słowo to znaczy zarośla – jednak w starym Naganowskim dialekcie słowo to także znaczyło mały. Dlatego więc Shiba Inu jest czasami tłumaczone jako „mały pies z zarośli”.
JOMON SHIBA
Okres Jomon to czas w historii Japonii od około 14 000 do 300 p.n.e. Mieszkańcy tej epoki hodowali psy myśliwskie, które były ważną częścią ich kultury.
W wykopaliskach archeologicznych odkryto bardzo dobrze zachowane szczątki psa Jomon, które pokazały że miał stojące uszy i sierpowaty lub zakręcony ogon. Naukowcy twierdzą, że był on starożytnym przodkiem Shiba Inu oraz pięciu pozostałych ras.
Pewni japońscy hodowcy założyli stowarzyszenie “Shiba Inu Hozonkai” (w skrócie SHIBAHO), aby hodować psy zbliżone cechami fizycznymi do psa Jomon. Skrzyżowali w tym celu Shiby Shinshu z Shibami z prefektury Akita. “Nowa” rasa powstała z tego połączenia nosi nazwę Jomon Shiba, a przez jakiś czas nazywano ją Akita Shiba.
Jomon Shiba jest dziko wyglądającą Shibą, o węższej głowie i większych zębach. Zgodnie z ich bardziej pierwotnymi korzeniami, psy te są bardziej uparte i mniej posłuszne od ich udomowionych braci Shiba Inu.
Choć japońskim hodowcom jest już bardzo blisko do ideału, porównując rekonstrukcję do powstałych psów, rasa ta nie jest jeszcze rozpoznawana jako odrębna.
Wszystkie Shiby pochodzą z górzystych terenów w środkowej części kraju, gdzie rozwijały się w zimowych warunkach na świeżym powietrzu. Tradycyjnie są używane jako psy rodzinne, doskonale sprawdzają się jako małe psy do ochrony oraz na małe polowania. Shiby były wykorzystywane do polowań na dziki i niedźwiedzie. Psy te mają kilka umaszczeń, ale potocznie nazywa się je AKA-INU czyli RED DOG, ponieważ czerwony jest zdecydowanie preferowanym i najbardziej znanym kolorem.
Wszystkie żyjące dzisiaj Shiby pochodzą z trzech linii krwi, które przetrwały II wojnę światową. Rasa była na skraju wyginięcia przez epidemie, naloty bombowe i niedobór żywności. Znaną dzisiaj Shibę odbudowano z linii: San’in Shiba, Mino Shiba i Shinshu Shiba.
San’in Shiba pochodził z połączenia ras Sekishu i Imba, był powszechny w prefekturach Shimane i Tottori. Był większy od dzisiejszych standardów Shiby, około 40 – 50 cm – czyli przedział który mieści się w grupie średnich psów. Umaszczenie miał plamisto czarne bez białych policzków – co w dzisiejszych czasach jest bardzo cenione w umaszczeniu “black and tan”.
Najprawdopodobniej umaszczenie czarne podpalane pochodzi z tej własnie linii krwi. Co ciekawe, z najnowszych badań DNA przeprowadzonych na tej odmianie Shib wynika, że mają one więcej wspólnego z koreańskim Jindo niż z obecną Shibą.
Drugą starożytną rasą jest Mino Shiba, która była mniejsza (36,5 – 39,5 cm) z ognisto czerwonym umaszczeniem. Te psy były powszechne w prefekturze Gifu. Miały małe, ciemno brązowe i trójkątne oczy oraz trójkątne uszy, tak jak u dzisiejszej Shiby. Charakterystyczny był także Sashi-o (dłuższy ogon), w przeciwieństwie do zawiniętego ogona pozostałych Shib.
Trzecią starożytną rasą jest Shinshu Shiba, powszechnie występująca w prefekturze Nagano i wywodząca się z trzech linii: Mikawa Inu, Azusayama lub inaczej Jikkoku Inu oraz Kawakami Inu. One również były mniejsze, przeważnie czerwone z dłuższym włosem okrywowym oraz gęstym i miękkim podszerstkiem. Ta odmiana miała dwie słabości; tendencja do okrągłych, a nie trójkątnych oczu oraz czarna maska która zamiast zniknąć w wieku 1-2 lat zostawała na stałe.
16 grudnia 1936 roku rasa została zaliczona do Skarbu Narodowego Japonii i jest chroniona prawem.
Więcej o rasie SHIBA przeczytasz w najnowszej publikacji wydawnictwa KYNO
“Szpice i psy w typie pierwotnym – Psy rasowe V grupa FCI”
Więcej informacji o książce TUTAJ
Pielęgnacja
Sierść Shiby składa się z dłuższej i szorstkiej warstwy zewnętrznej oraz miękkiego i gęstego podszerstka. Nie wymaga szczególnej pielęgnacji, wystarczy regularne szczotkowanie, szczególnie w okresie linienia.
Zdrowie
Shiby są generalnie zdrowe, jednak należy zwracać szczególną uwagę na:
- problem dysplazji stawu biodrowego – w tym kierunku można zrobić psu prześwietlenie, po ukończeniu 12 miesiąca życia. Warto też zapytać hodowcę przed zakupem pieska, czy rodzice zostali przebadani, choć dysplazja dziedziczy się w zaledwie kilku procentach, najczęściej jest wynikiem przeciążania stawów u młodego psa (bieganie po schodach, zeskakiwanie z czegoś, zbyt duży wysiłek fizyczny, itd.)
- powinno się również kontrolować tarczycę. Wystarczy wykonać badanie krwi z pełnym profilem tarczycowym. Najlepiej po ukończeniu przez psa 4 lat, regularnie co rok.
- PRA (postępujący zanik siatkówki), zaćma – badanie u psiego okulisty jest w stanie potwierdzić lub wykluczyć te choroby genetyczne
- coraz częściej mówi się o śmiertelnej chorobie zwanej GM1 Gangliosidosis. Obejmuje ona objawy takie jak: utrata wzroku, trudności w poruszaniu się i utrzymaniu równowagi, drżenie głowy, utrata wagi. Szczenię które odziedziczy kopie zmutowanego genu od obojga rodziców umiera przeważnie około 15 miesiąca życia, a pierwsze objawy można zauważyć około 5-6 miesiąca. Widać, że wśród hodowców na całym świecie nastało poruszenie związane z badaniami Shib w swoich hodowlach, własnie pod kątem GM1.
- Chłonkopiersie – nie ma żadnych badań na temat tego, czy to zaburzenie jest przekazywane genetycznie, ani badań które mogłyby wykryć czy pies ma lub będzie miał problem z gromadzeniem się chłonki w jamie opłucnej. Chylothorax jest spotykane bardzo rzadko, jednak mówi się o predyspozycji wśród kilku ras kotów i psów, w tym Shiba Inu. W Polsce mieliśmy najprawdopodobniej tylko 1 przypadek tego zaburzenia.
Życie w mieście
Shiba odnajdzie się i w mieście i na wsi. Nie potrzebuje długich, ale regularnych spacerów.
Charakter i szkolenie
Zacznę od dowcipu, na który natrafiłam niedawno i który moim zdaniem w zabawny sposób podsumowuje charakter tego małego Japończyka.
Owczarek niemiecki, Doberman i Shiba poszły do nieba. Cała trójka spotkała się z Bogiem, który chce wiedzieć w co wierzą.
Owczarek niemiecki powiedział: “Wierzę w dyscyplinę, treningi i lojalność wobec mojego pana.”
“Dobrze,” powiedział Bóg, “usiądź po mojej prawej stronie. Dobermanie, w co wierzysz?”
Doberman odpowiedział: “Wierzę w miłość, troskę i obronę mojego pana.”
“Aha,” powiedział Bóg, “możesz usiąść po mojej lewej.”
Wtedy Bóg spojrzał na Shibę i zapytał: “A ty w co wierzysz?”
Shiba odpowiedziała: “Wierzę, że siedzisz na moim krześle.”
Shiby są znane ze swojej śmiałej i pewnej osobowości.
Japończycy mają trzy słowa, którymi opisują cechy psychiczne rasy:
- kaani-i (porywająca śmiałość),
- ryosei (dobra natura)
- soboku (czujność)
Połączenie tych trzech cech tworzy interesujący, inteligentny i bardzo silny temperament tej rasy.
Podobnie jak wojownik ninja, Shiba porusza się szybko i bez wysiłku. Jest przenikliwy i czujny. Wywyższający się – jak sam uważa, według tych którzy znają i kochają tę rasę. Podchodzi do świata ze spokojem i godnością, która jest jedyna w swoim rodzaju, a to prawdopodobnie dlatego że jest również uparty.
Ze względu na swoją niezależność nie jest najłatwiejszym psem do trenowania. Socjalizacja – proces, przez który szczenięta i dorosłe psy uczą się jak być przyjacielskim i bawić się z innymi psami i ludźmi – oraz szkolenie powinno rozpocząć się wcześnie aby nauczyć Shibę właściwych zachowań.
Ważne, aby zrozumieć niezależność rasy, by nie być sfrustrowanym. Shiba Inu jest bardzo inteligentny, ale niekoniecznie chce robić co każe mu właściciel. Czasami warto sprawić, żeby pies pomyślał że posłuszeństwo to jego pomysł. Dla najlepszych efektów, ważne jest, aby współpracować z trenerem który rozumie niezależność rasy.
Inną tendencją rasy jest zaborczość. Shiba chroni swoich rzeczy, w tym zabawki, jedzenie czy terytorium. Właściwa socjalizacja pomaga zminimalizować tą cechę, ale warto odłożyć jego ulubione zabawki lub przysmaki kiedy w pobliżu są inne psy lub dzieci, zapobiegnie to kłótni.
Pomimo tych wszystkich cech, Shiba Inu jest dobrym psem rodzinnym – jest lojalny i oddany – dobrze dogaduje się z dziećmi, o ile jest do nich przyzwyczajony i o ile dzieci traktują go z szacunkiem.
Shiba Inu był znany z tego, że pokazuje swoją dominującą osobowość do innych zwierząt i psów. Może być agresywny do psów, szczególnie do przedstawicieli tej samej płci. Większość Shib nie powinna być puszczana ze smyczy, przez swój wrodzony instynkt łowiecki – rasa pierwotna stworzona do polowań na zwierzynę. Jest duża szansa, że będzie ścigał wiewiórkę czy kota. Generalnie jest ostrożny w stosunku do nieznajomych i jest dobrym stróżem, który będzie ostrzegał przed wszystkim niezwykłym.
Bardzo ważne są treningi np., spacery, bieganie przy rowerze, szkolenie na świeżym powietrzu, aportowanie. Najlepiej nadaje się do domu z bezpiecznym ogrodem, gdzie może się bawić.
Shiba Inu jest wspaniałym towarzyszem, choć dla niektórych jego silna osobowość może być za ciężka, inni są oczarowani jego odwagą i lojalnością. Wielu entuzjastów twierdzi, że posiadanie Shiby nie jest jedynie posiadaniem psa – to sposób życia.
Pies czy kot? A może kotopies?
Shiba zdecydowanie nie jest zwykłym psem. To zadziwiająco dumna i bardzo niezależna rasa wymagająca od właściciela miłości, uwagi i szacunku.Chce być zawsze blisko człowieka, lub przynajmniej mieć go na oku, ale nie przepada za natrętnym dotykiem. Shiby, w zdecydowanej większości lubią ludzi, do obcych podchodzą z dystansem, jednak każdy dobry człowiek zasłuży w końcu na ich sympatię.
To samo tyczy się dzieci, jeśli młody człowiek jest nauczony szacunku do drugiej istoty, nie powinno być problemu z nawiązaniem więzi.Z obcymi psami bywa różnie, to kwestia indywidualna, tutaj istotny jest charakter naszego psa oraz socjalizacja w wieku szczenięcym. Zauważalnie bardziej przyjazne do innych czworonogów są suczki, to samce bywają bardziej skore do wszczęcia awantury o pozycję w hierarchii, jednak to nie jest pewnik.
Choć godzinami mogą leżeć w swoim legowisku, to bardzo lubią spacery i wędrówki. Poznawanie nowych terenów, zapachów, kopanie w trawie, sprawia im wiele radości. Shiba, która nie ma możliwości rozładowania nakładów energii może stać się nadpobudliwa. Warto pamiętać, że nie chodzi tu jedynie o wysiłek fizyczny. W bardzo fajny sposób rozładujemy psa grami intelektualnymi; KONG, mata węchowa, psie szachy itp.
Dlaczego kotopies?
Shiby są bardzo niezależne, o czym wspominałam wcześniej, dlatego nie zawsze będą chętne zrobić to o co je prosimy. Nie każda Shiba może być puszczona luzem podczas wędrówki, jedne są odwoływalne, inne tracą słuch po odpięciu smyczy.
Tak jak kot, Shiba utrzymuje swoją sierść w czystości, generalnie nie lubi się brudzić czy moczyć. Młodej Shibie trzeba poświęcić naprawdę sporo czasu, aby nawiązać więź porozumienia i zaufania, co jest ogromnie ważne podczas pozytywnego szkolenia.Kinga Nowak, hodowla YUUKITOHOKORI
Filmik zdecydowanie warty obejrzenia! Oto dowód na to, że trenując z Shibą można osiągnąć naprawdę wiele!
Portret rasy w magazynie “Przyjaciel Pies” Nr 8 (166) sierpień 2012
Kwartalnik Związku Kynologicznego w Polsce “PIES” Nr 4 (356) 2014
“AKITA CUP & SHIBA NIPPO SHOW w Polsce” oraz “Akita i shiba oczami Japończyków”
Portret rasy w magazynie “Przyjaciel Pies” Nr 11 (205) listopad 2015 + wzmianka w gazetce “Mój Pies i Kot”
Ciekawostki
Pierwszy reprezentant rasy, Kaissas Chiisai Ringo, przyjechał do Polski z Danii w 1992 roku do hodowli Xandrina Pani Jadwigi Szulc. Pierwszy miot w Polsce, w tej hodowli, przyszedł na świat w 1995 roku.
Hodowla Xandrina została wygaszona w marcu 2024 roku z powodu śmierci Pani Jadwigi. To ogromna strata dla społeczności Shib w Polsce i nie tylko. Psy z tym przydomkiem (oraz importy) nie tylko odnoszą duże sukcesy wystawowe, ale co najważniejsze cieszą swoich właścicieli i właśnie dzięki temu Pani Szulc pozostanie w sercach wielu Shibolubnych ludzi 💔
Pies mem – słynny internetowy ‘pieseł’ [doge] to właśnie Shiba Inu.
Najbardziej znana jest zdecydowanie Kabosu, która w tym roku (2023) obchodziła 18 urodziny.
Update: 24 maja 2024 Kabosu przeszła za Tęczowy Most🌈
Konto Kabosu na Instagramie: instagram.com/kabosumama/
Drugi mocno memowy i równie popularny pieseł to Balltze, znany jako “Cheems”, który 18 sierpnia 2023 przeszedł za Tęczowy Most🌈 po przegranej walce z rakiem.
Konto Balltza na Instagramie: instagram.com/balltze/
W pobliżu stacji Mushashi-Koganei w Tokio znajduje znajdował się sklepik, który zatrudniał najsłodszego pracownika – pieska rasy Shiba Inu, którego zadaniem było witanie gości. Kiedy ktoś wypowiedział jego imię – “Shiba”, otwierał okienko i witał osobę.
Kiedy nie było nikogo do powitania, Shiba relaksował się w swoim ‘sekretnym miejscu’ pod okienkiem i zajadał ogórki lub na nich drzemał.
Czy wiesz, że istnieją Shiby długowłose?
Dzieje się tak kiedy oboje rodziców niesie gen, który odpowiada za dłuższy włos. Takie szczeniaczki otrzymują rodowód, są w pełni rasowe i mogą brać udział w wystawach, jednak długi włos jest wadą obniżającą ocenę.
Prawidłowy płaszcz Shiby ma być krótki, ponieważ są to psy myśliwskie i muszą się swobodnie poruszać w zaroślach. Oprócz tego, krótka sierść pozwala psu na zachowanie czystości bez kudłacenia.
“Ochrona San-in Shiby“
W japońskiej Yurihamie, prefektura Tottori, znajduje się grupa szkoleniowa zajmująca się działaniami hodowlanymi i ochronnymi lokalnej odmiany Shiba – San-in, unikalnej dla regionu San-in.
W czasie wojny i chorób zakaźnych, populacja tych psów spadła do 20. Teraz, dzięki działaniom grupy, rasa odbudowała się do około 450 sztuk.
źródło: Traditional Japanese Breeds
Jedną z najbardziej znanych cech charakterystycznych rasy jest tak zwany “Shiba scream”. Jest to rodzaj dziwnego, wysoko tonowego krzyku, który jest niezwykle głośny. Shiba krzyczy kiedy jest podekscytowana, szczęśliwa czy niezadowolona. W zależności od sytuacji jest to zabawne lub przerażające.
Mój pies śpiewa kiedy np. przez okno widzi suczkę sąsiadów, kiedy ma głupawkę, kiedy wracam do domu po dłuższej nieobecności lub u weterynarza podczas obcinania pazurków 😀
(Dwa filmiki na samym dole strony)
Shiba w grze
Shiba w popkulturze
Shiba w reklamie
Hodowle Shiba w Polsce [ZKwP / FCI]
– po kliknięciu w nazwę przeniesiesz się na stronę hodowli –
DOLNOŚLĄSKIE
HI TO MIZU – Wrocław
PORANDO NO KITSUNE – Siechnice
Z MAKDANII – Wrocław
KUJAWSKO-POMORSKIE
INUMIS – Mrocza
PERŁA KUJAW
LUBELSKIE
PINKU NO SAKURA – Lublin
RUBINOWY ŚWIAT
SUBARASHII – Lublin
ŁÓDZKIE
AKAI TENSHI – Kutno
ARYSTEA
BESKERM – Łódź
BUZIACZEK – Łódź
DŻOKHANG – Łódź
KELTRA – Ozorków
MARKAROWI – Czyżemin
POD STARYM DĘBEM – Radomsko
RUDA SFORA Z HELENOWA – Łódź
SHIBA MY LOVE – Zgierz
SWOBODNE ŻYCIE – Swoboda
SYLWINA – Łódź
TAJGETA – Łódź
Z WYSPY MARZEŃ – Polesie
MAŁOPOLSKIE
DOG FOR WALK – Kraków
GO PROUD – Wieliczka
LEOLIBRA – Kraków
MAGICAL BIJIN – Skawina
MOMIJI – Wadowice
OAZA SHIBY – Bochnia
OKAMI NO HOKORI – Radziszów
YOROKOBASHII – Kraków
YUUKITOHOKORI (FCI) – Bochnia
OPOLSKIE
ARIADINA – Prudnik
DAR BESKIDÓW – Brzezina
SUPER STYLE
PODKARPACKIE
ALPINE MIST
KOPI GAJ – Mytarz
NOHOUZU HIGASHI – Zaczernie
TUJOWY BÓR– Niechobrz
VISUM VIDERE – Krasne
MAZOWIECKIE
BIRUBERIINU – Warszawa
FANTASTIC STORY – Białka k/Iłży
HANNIBAL – Marki
HUNDO KORO – Pacyna
INU NO AI – Zwoleń
ŁACIATA SFORA – Warszawa
MIWAKU NO NOJO – Warszawa
MUKASHIBANASHI – Michałów, gmina Klembów
NACHI FALLS – Warszawa
ORIENTAL CHERRY – Promna
RZECZPOSPOLITA PIESKA – Pniewy
SUSHI YAMA – Słupno
TAKUNA – Rudno
ZAKĄTEK YUKI – Radom
PODLASKIE
ACHY I OCHY – Nowe Aleksandrowo
MATAGIINU – Białystok
ŚLĄSKIE
CHUAN TONG DO-KHYI – Częstochowa
INARI SHRINE – Lędziny
MEJIKARA – Katowice
RESPECT THE SHIBA – Gostyń Śląska
RITORUSAMURAI – Rydułtowy
YOSHI TIKA – Konopiska
YOTO INU – Zawiercie
Z ZAKĄTKA IZI – Bielsko-Biała
POMORSKIE
GANKONA AKAGE – Strzelino
PRANGEDOGS – Przodkowo
WRZOSOWA ZAGRODA – Siemirowice
ŚWIĘTOKRZYSKIE
KYUUBI GANG – Serbinów
RAJSOBIE – Janopol (okolice Sandomierza)
WIELKOPOLSKIE
DIALEKT (FCI) – Golina
DJUSZES – Wągrowiec
DODGE IMPERIUM STAR – Piła
INU NO KOKORO – Poznań
KOIBITOTACHI – Małachowo
KRAINA JUTRA – Niemczyn
MIYAGI KEN (OF) – Słupca
SENSHI SHIMAI – Lwówek Wlkp.
WARMIŃSKO-MAZURSKIE
FERTNER – Kozłowo
THE SCARLET HILL – Olsztyn (okolice)
ZACHODNIOPOMORSKIE
KAWAIIFOX – Szczecin
Prowadzisz hodowlę Shib zarejestrowaną w ZKwP / FCI? Z przyjemnością dodam ją do listy. Wyślij swój przydomek, adres strony internetowej lub FB oraz miasto zamieszkania poprzez formularz w zakładce Kontakt 🙂
Hodowle w Europie [FCI] m.in.:
- Amatsu Kami – Hiszpania
- Chuken Kiku Kensha – Francja
- (v.d.) Egmato – Węgry
- Shinjukawa – Włochy
Zdjęcia:
First Edition at v.d Egmato – wł. hodowla Egmato
SETO NO ICHIRYUU GO SETOUCHI KOBAYASHI – wł. hodowla z Zakątka Izi
Autor zdjęcia: Monika Dawid
KENTAROU GO KOSHIWASOU – wł. hodowla z Zakątka Izi
Autor zdjęcia: Monika Dawid
SHOUTERUME Of Tai Yuan-Taiwan FCI (SHAYEN) – wł. hodowla Go Proud FCI
Hodowca: Wang, Tien-Pao
Badania : HD/A , ED 0/0, PATELLA 0/0,
Genotype AyAt
TYTUŁY:
START CHAMPION OF POLAND
BOB , 3x BOS, BEST JUNIOR, 2 xCACIB, Res.CACIB
START CHAMPION Hungary and Slovakia
The Black Pearl De Templo Amatsu Kami, wł. hodowla Amatsu Kami
ASAHI NO GOMA SHINJUKAWA – wł. hodowla z Zakątka Izi
Autor zdjęcia: Monika Dawid
Ryo Kurokiba No Miyajima – wł. hodowla Yuukitohokori (FCI)
Saskatchewan Trail’s PARIS HILTON – wł. hodowla House of Paws
ENJO AKA Czech Jakobin – wł. hodowla Yuukitohokori (FCI)
Champion Polski, HD-A, ED 0/0, GM1 N/N, Ays/at EE
Sensei Go Shinjukawa – wł. hodowla Shinjukawa
Bachata de Templo Amatsu Kami – wł. hodowla Yuukitohokori (FCI)
HD-A, ED 0/0, PL 0/0, GM1 N/N, Ay/at EE SS LL
Kaissas Chiisai Ringo – wł. hodowla XANDRINA, LINK
Przydatne linki:
piesporadnik.pl
hauward.pl
inari-shrine.pl “Shiba wiele ma kolorów”
10 wspaniałych japońskich ras